Ter
ere van Sri Shankara, die pas optrad bij Een Uur met Een Engel, wil ik
graag een tweede stuk uit een verklaring geven van de eeuwige filosofie, die nu
al meerdere jaren geleden werd geschreven: door Steve Beckow
Ik
zet het nu op 25 juni 2013, want het is nog steeds waar. winny
(vertaling winny)
1. Iedere man, vrouw en kind op deze planeet is God. Iedere man,
vrouw en kind leeft voor altijd, via talloze stoffelijke levens.
Al het bekende en onbekende, alles dat is en niet is, is God. Er is niets
dat we wel of niet kunnen zien dat Hij niet is(of Zij, God hoort niet bij een
sekse. Ik volg nu het conventionele gebruik van wat gezegd is en noem God
een “Hij”). In dat geval ben jij God en ben ik God en ieder ander is dat
ook. God zijnde, zijn we niet in staat om vernietigd te worden of te
stoppen met bestaan. Daarom zijn wij eeuwig, alhoewel onze stoffelijke
lichamen dat niet zijn.
De “onsterfelijkheid” waar zulke leraren als Jezus over sprak is niet de
onsterfelijkheid van de ziel, die al onsterfelijk is, maar het stoppen van de
noodzaak om weer te worden geboren in een stoffelijk lichaam. Als dat gebeurt
reïncarneren wij eindeloze keren totdat we het punt bereiken om niet meer
stoffelijk te worden geboren. Maar dat is niet het einde van de spirituele
evolutie, die gaat door totdat wij naar God terugkeren, waaruit wij kwamen,
door een virtueel eindeloos proces van opeenvolgende verlichtingen.
Spirituele evolutie betekent dat niet alleen het stoffelijke lichaam
evolueert zoals Darwin zegt, maar het spirituele lichaam dat we tevens bewonen,
evolueert ook. We reizen verder door, leven na leven, leren,
onderscheiden(=discrimineren), verbeteren ons vermogen om het Echte van het
niet echte te onderscheiden, totdat we ten slotte de Ene volledig
realiseren. Dan zijn we vooruit gegaan van een onbewust besef naar het
bewuste besef van onze aard/natuur als God. (w. of ook: dat onze bewuste
aard/natuur God is)
2. De bedoeling van leven is verlichting. De bedoeling van leven is dat
God God ontmoet en bij die bijeenkomst smaakt Hij Zijn eigen gelukzaligheid.
Voor die bedoeling werd al het leven gemaakt.
God is Een, zonder een tweede. In Zijn hoogste uitdrukking is God vormloos
en ontmoet geen vormen en kan geen instrumenten of technologieën kiezen. God is
alleen in het universum van de vorm en daarbuiten. Daar er geen ander wezen is,
is er geen die God kent of heeft geen middelen om God te ‘weten’(kennen). In
dit licht bezien is de wens om Zichzelf kennen en zijn eigen gelukzaligheid te
‘smaken’, het dat god levensvormen schiep en hen de opdracht gaf om hun ware
aard te leren kennen, hun eigen oorspronkelijke identiteit.
Hij plantte in hen een verlangen dat slechts kan worden bevredigd door de
verwerkelijking van hun identiteit als God. Hij schiep universele wetten die
het individuele wezen helpen bij de reis van God in de wereld en van de wereld
weer naar God terug. Telkens als een levensvorm zijn ware identiteit realiseert
als God, ontmoet God God en voor dit bij elkaar komen werd alle leven
gecreëerd.
3. Wij allen zijn vanuit God gereisd, op Zijn bevel, en zullen worden
bevrijd uit de cyclus van stoffelijke geboorte en dood, op het moment dat we
weten dat alles in deze wereld, inclusief wij, God zijn. Hindoe wijzen noemen
dit niveau van verlichting vijaba (volmaakte wijsheid) en sahaja (=
natuurlijke, permanente) nirvikalpa samadhi.
Als alle beweging in het denken stopt, als het spirituele hart (of
hridayam) zich opent en zich nooit meer sluit, dan realiseert het individuele
wezen God in sahaja nirvikalpa samadhi, de fase van bevrijding van de noodzaak
om stoffelijk te worden her-geboren (of mukti). Dit niveau is de
vijana(volmaakte wijsheid) genoemd door sommigen en nirvana (of stoppen van
beweging). Maar spirituele evolutie houdt hier niet op. Slechts de noodzaak om
in deze Derde Dimensie hergeboren te worden stopt. Ordes van bestaan strekken
zich in een eindeloos zicht verder uit, van de ene dimensie naar de volgende,
universum na universum.
4. De Vader schiep het domein van de Moeder (mater, materie) als de
setting van onze spirituele reis en opvoeding. Wij reizen in dit materiële rijk
leven na leven, en leren constant door.
De eerste scheppingen in het leven waren wat Christenen noemen de Heilige
Geest en de Christus of Zoon en wat Hindoes noemen de Goddelijke Moeder of
Shakti en het Atman. Het eerste is een eerste universele creatieve vibratie die
bekend is als Aum/amen, de Logos of het Woord. Bekend aan Solomon als
“Wijsheid”of “Sophia”, voor Lao-Tzu als de Moeder, dit niveau van werkelijkheid
is de wereld van Fenomenen, terwijl de Vader, of Brahman de Vormeloze
Transcendentie is, buiten de Fenomenale wereld.
De Christus of Atman is “de Vader in mij” of “Brahman-in-het-individu”,
een “fragment” of “vonk” is metaforische gesproken, die in het lichaam is
geplaatst (of in de lichamen) die worden geschapen door de Moeder. Men kan niet
de Vader kennen zonder eerst de Zoon te kennen, in een moment van verlichting.
Dit eerste zicht op het Licht groeit door meditatie tot op een dag dit het
zicht of het Vaders Licht wordt. De Zoon is de Vader maar de Vader is groter
dan de Zoon. De Vader is in mij (in het hart van het individu) en ik ben in de
Vader (zoals alle dingen zijn).
De Vader is noch man(nelijk) noch is de Moeder vrouw(elijk). Die
benamingen waren conventionele leringstukken die gebruikt werden door wijzen
uit de oude tijd. Er is geen kosmisch mannelijk, strikt gesproken, en geen
kosmisch vrouwelijk. Het verschil waarop is gewezen is het zelfde als het
verschil tussen beweging(Moeder) en rust(Vader), geluid en stilte. Alleen de
Vader is niet stoffelijk of materieel; al het andere, het maakt niet uit op
welk niveau dat hoe subliem of verfijnd ook bestaat, kan gezegd worden
stoffelijk of materieel te zijn, als dit wordt vergeleken met de Vader.
5. De Vader maakte het materiële domein wettelijk. De meest belangrijke
wet voor ons om te kennen is de Wet van Karma, die vereist dat wat we anderen
aandoen, weer ons aangedaan wordt.
Het materiële domein is het enige
domein waarin de wet van toepassing is. De weg past dit niet toe aan de Maker
van de wet, alhoewel Hij kan zich onderwerpen om door de wet te worden
geregeerd zoals in het geval van een Avatar. De Moeder is de “Stem die roept in
de Wildernis”, het geluid van Aum/Amen die door het Fenomenale domein heen
echoot als muziek van de sferen, die schept, bewaart en alle dingen transformeert.
De Vader is de Wildernis zodat geen wet Hem kan binden.
De meest belangrijke wet voor ons
om naar te luisteren als Drie-Dimensionale wezens, is de Wet van Karma. De Wet
van Karma is als een veiligheidsleuning die voorkomt dat een voertuig van
de weg afgaat. Het weerhoudt de individuele ziel ervan om te ver naar links of
rechts te gaan en maakt zeker dat het individu verder doorgaat naar de bestemde
terugkeer van het Verloren Kind naar God, als het eenmaal vermoeid is van alle
belevenissen in de materiële wereld.
6. De vorm van onze totale reis is een heilige boog, zoals de
Jakob’s Ladder, heen en terug naar God. Maar, dag voor dag volgen wij ook een
spirituele spiraal, herhaaldelijk terugkerend naar de zelfde karmische lessen
totdat we ze leren.
Zoals Jezus zei, we komen vanuit
de Vader de wereld binnen, blijven er een tijdje en keren dan terug naar de
Vader, wat je kunt zien als een boog. Toen ik in 1987 mijn visioen had over de
bedoeling van het leven, de vorm van de individuele reis vanuit God en weer
terug naar God vormde zich een wijde boog of cirkel.
Desalniettemin verzekert de Wet van Karma ons dat we terugkeren naar
dezelfde lessen, telkens weer, totdat we ze ten slotte leren en deze terugkeer
door opeenvolgende levens, kunnen als een spiraal gezien worden. Dus de vorm
van het leven, kun je visualiseren, als je dat wilt, als een spiralende boog of
ronde tros. Deze eindeloze virtuele reis wordt getekend in vele godsdiensten
als een ladder van bewustzijn of een trap van bestaan waarop we naar beneden
reizen en dan weer omhoog.
7. Van de ene naar de volgende dag, kunnen we ons uitbreiden of ons
intrekken, maar ondertussen worden we kosmisch teruggetrokken naar Hem, door
een onderbewust, eeuwig verlangen, dat door Hem daar is geplant, voor Hem: een verlangen
naar bevrijding (voor meer hiervan, kijk naar “Het verlangen naar Bevrijding”)
Het verlangen naar bevrijding is gewoon een van de elementen van ontwerp
die in de levensvormen is ingebouwd of zijn hardwired (in ons vastzitten)in de
levensvorm. De meeste mensen, die dit onderbewuste getijde stroom verlangen
beleven, proberen dat op te vullen met bezittingen, belevenissen, relaties en
zo voorts. Maar God ontwierp het leven zo dat niets voldoening zal geven
behalve de terugkeer naar God. Wij gaan door het leven terwijl we eindeloos
iets nodig hebben, er van genieten en weer aan de kant gooien, steeds maar
onbevredigd in een eindeloze cyclus van wensen.
Dit ontwikkelt onderscheiding in ons. Langzamerhand worden we bewust gemaakt
dat niets anders dan God onze onuitsprekelijke dorst en honger voldoening
geeft. Dan ontwikkelen we onthechting. Op dat moment stoppen we om verloren
kinderen te zijn en begint onze terugkeer naar de Vader, die ons met open armen
verwelkomt.
Dit verlangen werkt dan als een
naar huis verlangend baken of een magneet op alle levensvormen, het maakt niet
uit hoe verheerlijkt ook, die hen steeds maar voorttrekt totdat ze weer
samensmelten met God. Vandaar de liefde in de ogen van heiligen naar God en de
diepe devotie van verheerlijkte wezens in wie het verlangen naar bevrijding
sterker werkt dan in ons.
8. In
het kosmische Drama zijn er drie Acteurs die we moeten realiseren: God de
Vader, God de Moeder en God het Kind. Dit zijn het Transcendentele , het
Fenomenale en het Transcendentele in het Fenomenale. Christenen noemen hen
(merk de verandering in de orde) de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Hindoes
noemen hem Brahman, Atman en Shakti. De Vormeloze werd twee Vormen. De Ene
maakte triljoenen vormen door de werking van de Twee en ging mysterieus bij hen
naar binnen. Wij zijn nodig om die Drie-Eenheid te kennen.
De “Heilige Personen” zijn geen personen, maar niveaus van werkelijkheid.
Deze kunnen worden beschreven als het Transcendentale, het Fenomenale en het
Transcendentale in het Fenomenale. Wij zijn die Transcendentale in het
Fenomenale, vonken van goddelijkheid die in de schoot van de Moeder wonen tot
aan onze goddelijke geboorte. De Moeder voedt haar kinderen van het leven op
totdat ze klaar zijn om naar de ontmoeting met de Vader te worden gebracht.
Alle godsdiensten hebben een conceptie van deze heilige Drie Eenheid,
alhoewel je soms moet graven om die termen te correleren. Wij “kennen” de drie
niveaus in opvolgende-hogere ervaringen van verlichting. Wij kennen de Zoon,
Christus of Atman in de belevenis van “het binnengaan in de stroom” of
“spiritueel ontwaken” als het kundalini het vierde of hartchakra bereikt.
Wij kennen de Moeder in een belevenis van savikalpa samadhi of kosmisch
bewustzijn als het kundalini het zesde of voorhoofdchakra bereikt (en het Derde
oog zich opent).
Wij kennen de Vader eerst in een belevenis van kevalya nirvikalpa als de
kundalini het zevende of kruinchakra bereikt en permanent in een belevenis van
sahaja nirvikalpa samadhi als de energie het spirituele hart of hridayam
bereikt.
De Christus of Atman wordt vaak het “Zelf” genoemd, wat ons leidt te
zeggen dat we God niet kunnen kennen totdat we kenners van het Zelf worden.
Vertaald betekent dat, dat we de ervaring van het zevende chakra verlichting
niet kunnen krijgen totdat we de ervaring van de vierde chakra verlichting
hebben. Daarom Ken Uzelve. Mediteer op het Zelf dat bekend is en dat zal de
kennis van God worden. Al Jezus’ parabels over de schat die in een akker is
begraven, de parel van grote waarde, het mosterdzaad, en de inhoudsmaat van
meel betreft deze reis van verlichting.
Kennis van die drie niveaus van Werkelijkheid is nodig voor alle wezens
voordat ze slagen voor het mensdom. Hun kennis vertegenwoordigt een
progressieve bereiking. Er is niet alleen maar een verlichting, of een niveau
van verlichting, maar vele. En buiten het mensdom zijn er nog veel meer
gradaties van leven.
9. Iedereen zal Hem bereiken – sommigen in de ochtend; sommigen in de
middag; en sommigen in de avond. Belevenissen zullen variëren, maar allen
zullen uiteindelijk God kennen.
Niemand zal falen om terug te keren naar God. Van zelfs het kleine aantal
dat zulk kwaad koos dat ze uit de weg worden geruimd, kan worden gezegd dat ze
terugkeren naar God. En voor de hele rest zijn reizen met gevarieerde snelheden
naar verlichting. Ik wordt gevoerd naar de gedachte dat God zich geen zorgen
maakt over de tijd die we nodig hebben om terug te keren. Er is geen oneer om
meer tijd te gebruiken dan onze buurman. En verder, verschillende wezens zijn
op verschillende tijden gecreëerd. Zij die verlichting bereiken als wij dat nog
niet hebben gedaan die zullen misschien op een vroegere tijd zijn geschapen.
Die mensen die verlichting bereiken zonder strenge discipline verkrijgen hebben
waarschijnlijk gestrenge discipline beoefend in andere levens. Anderen zijn
reeds verlicht en keren terug in een onverlichte conditie om te dienen door te
demonstreren hoe spirituele oefening eruit ziet.
10. Ieder waar pad zal werken. God speelt alle rollen en kijkt naar
alle daden. Hij is velen geworden; naast Hem staat niemand.
Er is geen godsdienst of spirituele praktijk die ziek is, als die echt en
ernstig wordt opgevolgd. Sommige culten en ordes kunnen duistere bedoelingen
hebben maar de spirituele belevenissen van alle ware meesters, vertaald in
religieuze leringen (als die worden overgedragen en zuiver gehandhaafd
worden) zijn allemaal aanvaardbaar in Gods ogen. Er is maar een God. De
God van de Christenen is de God van de Mohamedanen en God van de Hindoes,
Boeddhisten, Joden, Taoïsten, de Soefi’s enz. God is Een maar Zijn namen zijn
vele. Hoor, O Israël, de Heer uw God. De Heer is Een, zonder een tweede. Er is
niemand anders naast God.
Sommigen zullen Licht zien, anderen
een “vorm” van God, en weer anderen kunnen een intuïtief soort weten krijgen.
Alle echte paden, als die serieus worden gevolgd, leiden naar God, via de
Moeder, ontworpen als de vele paden die bij de diverse smaken van de zoekers
passen, maar ze zijn allemaal vol effect. Er is geen grond om te zeggen dat een
godsdienst of pad superieur is aan de andere. Er is niets dat het geloof
ondersteunt dat de meest serieuze volgers van de ene godsdienst God zullen
bereiken en de meest serieuze volgers van een ander dat niet doen. God is aan
geen kant/zijde en aan alle kanten/zijden.
11. In
Zijn liefde is Hij universeel, onpartijdig en de allerhoogste. Wat Hij wil moet
gebeuren. Hij beval dit Drama voor Zijn eigen Genoegen. Telkens al iemand
zichZelf kent – “Oh Gij Ik”- God ontmoet God!
God houdt van alle levensvormen –
menselijk, niet menselijk, onder-menselijk, supermenselijk. Hij maakt geen
onderscheid tussen levensvormen. Zijn Wil moet prevaleren. Alles gebeurt in
Zijn Wezen. Hij schiep het Drama of lila voor Zijn eigen plezier, een
spel van blindemannetje’s bluf waarin God alle rollen speelt die ook het object
van de zoektocht is maar ook de zoeker en de zoektocht. Alleen God kan God
realiseren. Als iemand God realiseert, dan realiseert die ene zichzelf en het
Zelf dat Die zich realiseert, is God.
Bron: http://goldenageofgaia.com/2013/06/the-ancient-wisdom-or-perennial-philosophy-part-2/