Steve Beckow met Een Uur met een Engel, met Blossom: Iedereen zou zijn passie moeten vinden; of, schil me nog een grapefruit, lieverd
29 juli 2013, Deel I van 2
29 juli 2013, Deel I van 2
Bron: http://goldenageofgaia.com/2013/08/blossom-goodchild-everyone-should-find-their-passion-or-peel-me-another-grape-dear-part-12/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=blossom-goodchild-everyone-should-find-their-passion-or-peel-me-another-grape-dear-part-12
Steve: Blossom Goodchild, actrice en buitengewoon channel, sprak met mij in Een Uur met een Engel over alles van bijna-dood ervaringen tot aan spreken met galactics. Blossom heeft voor lezers hier geen introductie nodig.
Een Uur met een Engel met Blossom Goodchild op 29 juli 2013 deel 1 van 2 delen.
Geoffrey West: Gegroet en zegeningen aan iedereen. Welkom bij weer een Uur met een Engel.
Omdat Linda nog aan het herstellen is na haar operatie, verwelkomen wij vanavond gastvrouw Blossom Goodchild. Hierbij vanavond is Steve Beckow, stichter van de website de Golden Age of Gaia dot com, en schrijver van Building Nova Earth – Naar een wereld die voor iedereen werkt.
Ik ben Geoffrey West en vervang Graham Dewyea vanavond. Ik nodig jullie uit om de energieën van Gaia binnen te brengen en van onze inheemse broeders en zusters, maar ook de energieën van onze antieke inheemse en sterren voorouders, terwijl wij White Cloud verwelkomen die zijn inzichten zal geven over alles dat zich momenteel ontvouwt.
Hiermee geef ik de zaken aan jou over, Steve.
Steve: Dank je zeer, Geoff. En vlak voor ik Blossom verwelkom.. we zijn zeer gelukkig om Blossom in ons programma te hebben. Blossom was bij ons bij de Sedona Conferentie en we hadden zo’n geweldige goeie tijd samen dat ik uitkijk naar onze conversatie vandaag.
En ik denk waarschijnlijk in de laatste 20 minuten zullen we White Cloud horen en we hopen dat White Cloud ons zal vertellen over hoe opgewonden hij en al zijn collega’s zijn omdat wij dichter en dichterbij de eindlijn komen, en over alles dat hij zal onthullen over wat er als voorbereiding gebeurt aan de andere kant.
Dus, hierbij verwelkom ik jou Blossom.
Blossom Goodchild: Dank je zeer. Hallo Steve, fijn om hier te zijn.
Steve: ja, dank je. En we gaan hier later nog over praten in de show, maar jij ging naar de Grand Canyon en White Cloud overkwam….. nou.. Eigenlijk, waarom praten we daar nu niet over? Je ging naar de Grand Canyon, keek uit over dit prachtige landschap en ik denk dat je me vertelde dat White Cloud heel erg emotioneel was!
Bloss: Yeah! Dat is zo. Ik ging er naar toe met Stephen Cook en Anthony en ik denk dat zij de volmaakte mensen waren om daar te zijn, want we stopten bij diverse plekken en keken uit over dat verbazende uitzicht en op dat ene specifieke punt voelde ik plotseling zo duidelijk dat White Cloud wilde doorkomen.
Dus ik zei niks tegen Stephen en Anthony en er waren nog enige mensen die naar het uitzicht keken enz. en dus liet ik heel subtiel White Cloud binnen komen en ik wist dat hij mijn ogen wilde opendoen om te gaan kijken, en dat liet ik hem doen.
En tegelijkertijd denk ik dan, oh, alsjeblieft, laat niemand wat tegen me zeggen, want het zal White Cloud zijn die gaat antwoorden, en ik niet.
En hij deed zijn ogen open en het was echt voor hem, gewoon zo spectaculair om in staat te zijn om het land eens weer te merken en te voelen. En gek genoeg – nou, helemaal niet gek genoeg – maar Stephen en Anthony wisten gewoon dat hij er was.
En zij legden, zeg maar hun hand op mijn rug zodat andere mensen niet dichterbij zouden komen. En Stephen keerde zich naar me en zei:”Nou, wat denk je ervan White Cloud?” En hij knikte gewoon.
En hij was daar, veronderstel ik, ongeveer zeven minuten. En toen ik hem eenmaal losliet, barstte ik direct in tranen uit, want hij was er zo emotioneel over en dat kwam duidelijk door mij heen. Maar het was gewoon iets moois want ik had dat helemaal niet verwacht.
Steve: Weten we uit welk gebied White Cloud kwam, in zijn laatste incarnatie? Ik dacht dat hij het laatst zo’n 500 jaren geleden was geïncarneerd. Is dat juist?
Bloss: Nou zijn laatste reïncarnatie was in de 1500 jaren. En ik weet echt niet zeker waar. En om eerlijk te zijn, Steve, ik voel me daar wat onprettig bij, want hij zegt ook dat het niet gaat over waar hij hier bestond, het gaat over zijn boodschap en wat hij gaat zeggen.
En dus weet ik dat niet zeker. En mensen zeggen: “Nou, vraag het hem dan!”Maar dat is gewoon niet makkelijk voor me. Ik krijg het ook niet, die duidelijkheid over waar hij vandaan komt en van welke stam hij was.
En ik weet ook niet waarom dat is, maar ik weet het gewoon niet. Dus, misschien is het omdat het niet belangrijk is. Maar ik weet wel, toen ik hem andere keren doorgaf, nu al jaren geleden, toen we een kleine sessie hadden, enkele sessies, buiten, hij vindt het heerlijk om in een stoffelijk lichaam te zijn en om de wind in zijn haren te voelen en zulke dingen die hij niet langer meer kan ervaren.
Dus, wat hem betreft, hij vind dit echt heel geweldig. Maar ik heb dat al heel lang niet meer gedaan.
Steve: Hm.huh. Ik herinner me toen we hier eerder over spraken ik tegen je zei dat toen Helena Blavatski doorkwam in een sessie met Robert Liechtman, wat in een boek staat (1) dat wat zij het liefst had een sigaret was!
[gelach] zij wilde dat het medium een sigaret rookte! [lachen]
Bloss: Misschien wil White Cloud zo nu en dan een vredespijp roken! [lachen]
Steve: Het is grappig om je te proberen voor te stellen wat een hoger dimensionaal wezen weer zou willen beleven in deze erwtensoep waar wij in leven, in dit zware milieu.
Bloss: Yeah.Yeah.
Steve: Maar ja, ik denk dat ze dat willen. Waarom vinden we niet wat meer uit over jou zelf, ga eens terug in de tijd? Zou dat goed zijn? Kunnen we dat doen?
Bloss: All right. Yeah!
Steve: Okay. Dus kun je ons wat vertellen over hoe het kwam dat jij dat vermogen tot channelen ontwikkelde? Wanneer kwam dat naar voren in je leven? Gingen er gebeurtenissen aan vooraf? Wist je wat er gebeurde?
Bloss: Nou, ik werd heel erg streng …. opgevoed, nou ik was geen strenge katholiek, maar mijn vader wel. En zo werd ik opgevoed, we moesten elke zondag naar de kerk enz… enz….en toen ik rond de 18 was, of 19, toen ik geïnteresseerd raakte in de spiritualisten vereniging, zuiver omdat ik begon met die dingen toen ik 19 was.
En ik gebruikte dat om op de vloer te vallen en ik was gewend om ze eigenlijk ‘conk outs’ te noemen,(zeg maar…klap op mijn hoofd te noemen) en ik kon dat gewoon niet aan iemand vertellen totdat mij dat weer te binnen schoten.
En dit ging maar door en die namen verschillende vormen aan, oh, wel 17 – 18 jaren. In die tijd, kwam ik iemand tegen die heel erg in die spirituele beweging zat en die een of andere healing aanbood, enz. Dus werd ik heel geïnteresseerd in die kant van de dingen, en ik ging boeken lezen en dat was het voedsel voor mijn ziel.
En ik dacht toen nooit, nooit dat ik zou gaan channelen. Ik was heel erg met Silver Birch bezig (een medium met geweldige gegevens in die tijd.w.) Ik vond zijn channelingen absoluut verbijsterend.
Steve: Ja, ik ook.
Bloss; Maar ik dacht nooit, nooit die ik datzelfde soort dingen zou doen. En zo nu en dan, na al die jaren, deed ik zoiets als healing, en ik bedoel, een beetje, zoals twee of drie per jaar, of zoiets. En als ik dat deed, werd ik, achter mij, me van een inheemse Amerikaan bewust. En op een keer zei ik: “Wat is je naam?” en ik hoorde…. Ik hoorde dat niet…. ik kreeg telepathisch door: ‘White Cloud’, en daar had ik nog nooit van gehoord. En ik dacht, oh, okay.
En toen jaren later op dit spoor, kreeg ik een toevloed van deze aanvallen , als ik dat zo kan uitleggen. Ik kreeg allerlei soorten hersenscans, ik werd getest op epilepsie, alles.
Ik ben naar de top van die mensen geweest om uit te vinden wat mij mankeerde. En niemand kon dat ontdekken.
En het werd duidelijk heel verstorend voor mijn stijl van leven, want toen ik die aanvallen kreeg, kreeg ik er heel veel in ongeveer zeven of acht weken, en dan had ik er misschien wel drie of vier per dag. En voor mij voelde dat dan alsof ik niet meer op de planeet was.
En mijn ogen, mensen waren gewend te zeggen dat mijn ogen eruit zagen als van een dode, er was niemand binnen in me, in die zes of zeven weken. En toen, letterlijk in een oogwenk [grinnikt] was ik er weer en werden mijn ogen weer levend. En dan had ik de volgende zeg maar twee, drie maanden, helemaal geen aanvallen.
En in die tijd was er een helderziende vriendin bij ons, en zij zei tegen me – dat ik …. Terwijl ik weer die aanvallen kreeg, en er heel erg gedeprimeerd over was – en ze zei:
“Blossom, ik heb jouw inheemse Amerikaan hier en hij zegt dat je een pen en papier moet pakken want hij laat zien dat hij er heel gefrustreerd over is, want hij wil met je praten. En als je pen en papier pakt, neemt hij contact met je op.”
En omdat ik heel erg geïnteresseerd was in al dat soort dingen, ik werkte toen in een kleine New Age winkel onder aan de straat, deed ik dat. Ik pakte een pen en papier en ik zei, nou, ik weet niet wat ik moet zeggen en onmiddellijk werd op die manier de verbinding met White Cloud gelegd.
En hij zei dat we vele, vele manen geleden dit hadden afgesproken en als ik het nog steeds wilde, dan zou hij doorkomen en door me heen spreken, want we hadden veel werk te doen.
En ik zei ja, okay, dat zou ik doen. En vanaf die dag af, in het boek schrijvend, nadat ik zo’n 17 jaren behoorlijk ziek was geweest, kreeg ik nooit meer een aanval. Dat ging helemaal voorbij.
En White Cloud heeft me sindsdien uitgelegd – waar veel doktoren niet voor in zouden zijn geweest, - maar legde uit dat er in die tijd heel veel her-bedrading was geweest en dat al die veranderingen met mijn lichaam er waren geweest, zodat ik in staat was om met een directe stem wijze te channelen, zoals ik dat nu doe.
Dus zo is dat ontstaan. En dat heb ik zeker nooit van te voren gezien dat het zou komen, of over gedacht dat ik dat uiteindelijk zo ging doen.
En in de eerste bijeenkomst die hij had, kregen we 12 mensen. En ik haalde enkele keren diep adem, en ik dacht, nou, daar gaan we [lacht] en ik vroeg om zegening voor bescherming, en daarna, na een tijdje, wist ik niet zeker wat ik moet doen en deed ik mijn mond open.
En in die dagen toen White Cloud doorkwam – dat was ongeveer 14 jaar geleden – sprak hij heel erg, heel erg zacht, met een zeer, zeer intens gebroken accent, terwijl nu, 13 jaren later, is mijn stem veel meer in dezelfde toon zoals ik nu normaal spreek, want we zijn heel erg in elkaar opgegaan.
Steve: Umm. Jij kwam via de deur van het Britse spiritualisme en ik deed dat ook, terug in 1977. En Silver Birch – oh, ik houd van Silver Birch en White Eagle.
Silver Birch is, als ik de materie goed begrijp, de naam van de indiaan aan de andere kant van het gordijn, veel hogere dimensionale wezens channelt. En die zijn niet indiaans, degenen achter hem.
Bloss: Juist.
Steve: Zover ik weet, Steve, want zij hebben dat bij diverse bijeenkomsten die we hadden gevraagd, White Cloud zegt dat zijn laatste reïncarnatie in de 1500 er jaren was, maar hij zegt dat hij doorkomt onder het mom van een inheemse Amerikaanse indiaan, want zoveel mensen als ze wakker worden voor spiritualiteit, enz. er worden zo veel mensen aangetrokken tot de inheemse Amerikaanse cultuur, enz.
En dus dat zij daar naar toe worden opgewarmd. Maar hij zegt dat hij op een dag zal onthullen wie hij werkelijk is. En ik weet niet wie dat is. En om eerlijk te zijn, als ik dat zeg, het maakt me niks uit, bedoel ik dat niet onrespectvol, maar gewoon, het maakt me niet uit.
En het feit is dat veel mensen voelen dat hij een veel hoger wezen is dan hoe hij in deze fase is en zichzelf laat zien.
En hij zegt dat als hij naar beneden komt en door me heen spreekt, dat hij via veel niveaus naar beneden komt om in staat te zijn om heden met me te werken, want we kunnen niet via elkaar doorkomen vanuit zijn ware thuis, waar dat dan ook is, want zijn vibratie is veel te hoog om met die van mijn samen te gaan.
Steve: In feite hebben veel wezens die op hogere niveaus bestaan absoluut geen interesse om hier naar beneden te komen. Het is zo’n ondraaglijke belevenis. Maar met velen van hen, begrijp ik, is dat zij dat ook niet doen… bijvoorbeeld met Matthew’s bronnen, Matthew Ward en met Silver Birch bronnen, ze geven het op een of andere manier door naar beneden via transformers die stap voor stap naar beneden gaan, zogezegd.
Bloss; Umm. Ik weet door White Cloud, dat er vaak keren zijn dat we een pauze samen hadden, want als hij er wat instopt, dat zijn gewone termen voor mij, is het dat hij een tijdje naar huis moet gaan om zijn batterijen op te laden, op dezelfde manier voor ons op Aarde, als we mediteren, dat we dan naar huis gaan in onze ziel, dat we dat doen om onze batterijen op te laden en dat hij zo nu en dan terug moet gaan naar de vibratie die hij echt is, want, zoals je zegt, het naar beneden gaan door deze verschillende niveaus kan… nou het is geen prettige belevenis.
Steve: Nee, helemaal niet!
Bloss: Maar door de dichtheid, waar ze in komen als ze verder naar beneden gaan, zogezegd.
Steve: Je zei ook dat dat je conk-outs had of fits. (aanvallen) Nou, toen ik eerder hierover met jou sprak, zei je dat dit voorbereiding was.
Bloss: Umm.
Steve: Kun je wat praten over hoe dat was? Weet je iets over hoe die voorbereiding was? Werkte dat op je zenuwen of…..?
Bloss: Steve, om eerlijk te zijn, ze zeiden alleen dat er een her-bedrading was. En ik had geen belevenis dat ik uit mijn lichaam ging. Maar omdat ik gewend was te zeggen dat ik met de elfjes weg ging als dat gebeurde, voelde ik me heel erg van de planeet af, White Cloud heeft gezegd: “Je wist niet hoe waar dit was!”
Dus, alhoewel ik niet op mijn lichaam neerkeek, voelde ik me heel erg alsof ik er nog in was. Ik zat op een prachtige plek. Ik kon mensen om me heen horen in paniek raken die zeiden: “Blossom, kun je je vingers bewegen? Kun je dit of dat doen? Kun je ook spreken?” En… zelfs tot op het moment, Steve, dat er een aantal keren een ambulance werd gebeld omdat ik er op een of andere manier uit was en mensen wisten niet dat ik na 20 minuten helemaal in orde was. [lacht]
En zij …. Mijn huid werd gewoon grijs en ik kon de ambulance mensen horen zeggen : Blossom! Blossom! En ze raakten in paniek. Ze konden geen pols vinden! En ik dacht maar, ik ben niet dood. Ik ben helemaal in orde! [lacht] Maar ik kon hen dat niet uitleggen.
Dus het was heel erg vreemd in die tijd, maar ik had er echt geen idee van tot aan de tijd dat White Cloud zei: “Wij hebben dit georganiseerd,” had ik er geen helemaal idee van dat het dat was dat ik deed – helemaal niet! Helemaal niet!! En toch, toen ik die eerste bijeenkomst deed, nadat iedereen weg was gegaan, zaten mijn man en ik daar en keken naar de tv!
[gelach]
Het was gewoon zoiets natuurlijks! Het was niet zoiets zoals: oh, mijn god, wat gebeurt er? Helemaal niet! het was duidelijk zo bedoeld. Het voelde alleen zo… natuurlijk was ik wel wat, van, nou, wie zou dat gedacht hebben! Maar het voelde zo natuurlijk. Ik heb dit nooit zien aankomen. Nooit.
Steve: Nou, ik herinner me mijn jaren in het Engelse spiritualisme als de gelukkigste van mijn leven, want we ontdekten zoveel dat nieuw was.
Ik ging eens naar die grote bijeenkomsten die ze hebben met een medium vooraan waar ze…
Bloss: Yeah.
Steve: …. En die zei: “Ik heb een boodschap voor die jongeman daar”
Bloss: Yeah.
Steve: En het medium zei tegen me: “Je moeder is hier,” en ik zei: “Nou dat kan niet, want ze is dood.” En alle toehoorders braken in lachen uit!
[gelach]
Dat laat zien hoeveel ik ervan wist!
Bloss: Een beetje groen?
Steve: Een beetje groen! Golly! Oh man.
Bloss: Dat laat me denken aan iets grappigs dat ik hierover zei gisteren, toen ik in Engeland was. Ik zat in hele kleine groepsbijeenkomsten in mijn huis en het was allemaal nieuw voor me.
En er waren ongeveer zes van ons daar en die dame was uitgenodigd en we zitten in de kamer en toen ik zei: “Okay, we gaan beginnen,” zei ze later tegen me, ze zei: “Ik dacht we kunnen niet beginnen! Want de indiaan is er nog niet.”
En ze dacht dat ik die man ging vertalen, stoffelijk dus, een inheemse indiaan die letterlijk zou komen… en die net als ons was! Hij was in menselijke vorm en ik zou hem dus gaan vertalen. Zij had er geen idee van dat ik hem via mijn lichaam zou doorbrengen.
Steve: Oh, is dat niet wat leuks! Boy, we zouden nog een programma moeten hebben gewoon over al die zaken die in die jaren gebeurden, in die begin jaren.
Maar je zei dat je in een New Age winkel, zei je boekwinkel, werkte? En ik denk dat je een carrière had in acteren, nietwaar?
Bloss: Oh ja. Dat doe ik nog! Mijn ouders zaten in het theatre en ik werd daar opgevoed, het is net zoiets als in een trunk soortig ding. (een caravan?) Ik was al op het toneel sedert ik heel, heel klein was. En dat was mijn passie in mijn hele leven. Dat is mijn absolute passie, optreden. En ik ging naar drama school en studeerde muziek theater, en dat is mijn verkozen beroep, zeg maar.
En ik doe het nog steeds als de gelegenheid er is. En op het toneel zijn is voor mij… ik zeg altijd dat het mijn spirituele kant is die mijn missie is, en mijn optreden kant is mijn passie.
Want als ik optreed,voel ik me heel erg thuis. Het is iets dat echt… ik denk dat iedereen zijn passie moet vinden en die moet gebruiken en uit moet brengen want het kan je soms uit de dieptes halen van je wanhoop, als je dat gebruikt waardoor je echt een volleven maakt en je ziel zo bewust van jezelf laat maken, als je iets doet waar je echt van houdt.
En ik was heel gelukkig, want voor mij, om in staat te zijn om dat te hebben, want veel mensen weten niet wat hun passie is.
Steve: Oh, ik resoneer hier met wat je zegt want mijn passie is schrijven. Maar weet je zeker dat je niet Shirley Valentine wilt channelen in plaats van White Cloud?
[lacht]
Bloss: Oh, dat is leuk. Shirley Valentine is een een-vrouw toneelstuk. Het dat is twee uren en tien minuten lang, het kostte me zes maanden om dat te leren, want het is gewoon letterlijk pagina na pagina tekst. Maar het was de meest prachtige ervaring.
Maar ik denk ook dat het een meest ongelooflijk stuk is, geschreven door een man voor een vrouw. Maar het is echt het verhaal van het haarzelf verliezen en niet wetend wie zij is. En ik denk gewoon dat het kleine stuk dat ik in Sedona deed, over waarom krijgen we dit hele leven als dat nooit kan worden gebruikt? Ik denk gewoon dat er zoveel scherpe boodschappen in het stuk staan.
En ik vind het ook leuk om op te treden. Ik vind het heerlijk om in een stuk te staan of in een musical die eigenlijk een boodschap heeft, zodat ik tegelijk dat ik mijn passie doe, ik ook de boodschappen van liefde en licht overdraag, tegelijkertijd, als je weet wat ik bedoel.
Vervolg in Part 2.
Steve: Blossom Goodchild, actrice en buitengewoon channel, sprak met mij in Een Uur met een Engel over alles van bijna-dood ervaringen tot aan spreken met galactics. Blossom heeft voor lezers hier geen introductie nodig.
Een Uur met een Engel met Blossom Goodchild op 29 juli 2013 deel 1 van 2 delen.
Geoffrey West: Gegroet en zegeningen aan iedereen. Welkom bij weer een Uur met een Engel.
Omdat Linda nog aan het herstellen is na haar operatie, verwelkomen wij vanavond gastvrouw Blossom Goodchild. Hierbij vanavond is Steve Beckow, stichter van de website de Golden Age of Gaia dot com, en schrijver van Building Nova Earth – Naar een wereld die voor iedereen werkt.
Ik ben Geoffrey West en vervang Graham Dewyea vanavond. Ik nodig jullie uit om de energieën van Gaia binnen te brengen en van onze inheemse broeders en zusters, maar ook de energieën van onze antieke inheemse en sterren voorouders, terwijl wij White Cloud verwelkomen die zijn inzichten zal geven over alles dat zich momenteel ontvouwt.
Hiermee geef ik de zaken aan jou over, Steve.
Steve: Dank je zeer, Geoff. En vlak voor ik Blossom verwelkom.. we zijn zeer gelukkig om Blossom in ons programma te hebben. Blossom was bij ons bij de Sedona Conferentie en we hadden zo’n geweldige goeie tijd samen dat ik uitkijk naar onze conversatie vandaag.
En ik denk waarschijnlijk in de laatste 20 minuten zullen we White Cloud horen en we hopen dat White Cloud ons zal vertellen over hoe opgewonden hij en al zijn collega’s zijn omdat wij dichter en dichterbij de eindlijn komen, en over alles dat hij zal onthullen over wat er als voorbereiding gebeurt aan de andere kant.
Dus, hierbij verwelkom ik jou Blossom.
Blossom Goodchild: Dank je zeer. Hallo Steve, fijn om hier te zijn.
Steve: ja, dank je. En we gaan hier later nog over praten in de show, maar jij ging naar de Grand Canyon en White Cloud overkwam….. nou.. Eigenlijk, waarom praten we daar nu niet over? Je ging naar de Grand Canyon, keek uit over dit prachtige landschap en ik denk dat je me vertelde dat White Cloud heel erg emotioneel was!
Bloss: Yeah! Dat is zo. Ik ging er naar toe met Stephen Cook en Anthony en ik denk dat zij de volmaakte mensen waren om daar te zijn, want we stopten bij diverse plekken en keken uit over dat verbazende uitzicht en op dat ene specifieke punt voelde ik plotseling zo duidelijk dat White Cloud wilde doorkomen.
Dus ik zei niks tegen Stephen en Anthony en er waren nog enige mensen die naar het uitzicht keken enz. en dus liet ik heel subtiel White Cloud binnen komen en ik wist dat hij mijn ogen wilde opendoen om te gaan kijken, en dat liet ik hem doen.
En tegelijkertijd denk ik dan, oh, alsjeblieft, laat niemand wat tegen me zeggen, want het zal White Cloud zijn die gaat antwoorden, en ik niet.
En hij deed zijn ogen open en het was echt voor hem, gewoon zo spectaculair om in staat te zijn om het land eens weer te merken en te voelen. En gek genoeg – nou, helemaal niet gek genoeg – maar Stephen en Anthony wisten gewoon dat hij er was.
En zij legden, zeg maar hun hand op mijn rug zodat andere mensen niet dichterbij zouden komen. En Stephen keerde zich naar me en zei:”Nou, wat denk je ervan White Cloud?” En hij knikte gewoon.
En hij was daar, veronderstel ik, ongeveer zeven minuten. En toen ik hem eenmaal losliet, barstte ik direct in tranen uit, want hij was er zo emotioneel over en dat kwam duidelijk door mij heen. Maar het was gewoon iets moois want ik had dat helemaal niet verwacht.
Steve: Weten we uit welk gebied White Cloud kwam, in zijn laatste incarnatie? Ik dacht dat hij het laatst zo’n 500 jaren geleden was geïncarneerd. Is dat juist?
Bloss: Nou zijn laatste reïncarnatie was in de 1500 jaren. En ik weet echt niet zeker waar. En om eerlijk te zijn, Steve, ik voel me daar wat onprettig bij, want hij zegt ook dat het niet gaat over waar hij hier bestond, het gaat over zijn boodschap en wat hij gaat zeggen.
En dus weet ik dat niet zeker. En mensen zeggen: “Nou, vraag het hem dan!”Maar dat is gewoon niet makkelijk voor me. Ik krijg het ook niet, die duidelijkheid over waar hij vandaan komt en van welke stam hij was.
En ik weet ook niet waarom dat is, maar ik weet het gewoon niet. Dus, misschien is het omdat het niet belangrijk is. Maar ik weet wel, toen ik hem andere keren doorgaf, nu al jaren geleden, toen we een kleine sessie hadden, enkele sessies, buiten, hij vindt het heerlijk om in een stoffelijk lichaam te zijn en om de wind in zijn haren te voelen en zulke dingen die hij niet langer meer kan ervaren.
Dus, wat hem betreft, hij vind dit echt heel geweldig. Maar ik heb dat al heel lang niet meer gedaan.
Steve: Hm.huh. Ik herinner me toen we hier eerder over spraken ik tegen je zei dat toen Helena Blavatski doorkwam in een sessie met Robert Liechtman, wat in een boek staat (1) dat wat zij het liefst had een sigaret was!
[gelach] zij wilde dat het medium een sigaret rookte! [lachen]
Bloss: Misschien wil White Cloud zo nu en dan een vredespijp roken! [lachen]
Steve: Het is grappig om je te proberen voor te stellen wat een hoger dimensionaal wezen weer zou willen beleven in deze erwtensoep waar wij in leven, in dit zware milieu.
Bloss: Yeah.Yeah.
Steve: Maar ja, ik denk dat ze dat willen. Waarom vinden we niet wat meer uit over jou zelf, ga eens terug in de tijd? Zou dat goed zijn? Kunnen we dat doen?
Bloss: All right. Yeah!
Steve: Okay. Dus kun je ons wat vertellen over hoe het kwam dat jij dat vermogen tot channelen ontwikkelde? Wanneer kwam dat naar voren in je leven? Gingen er gebeurtenissen aan vooraf? Wist je wat er gebeurde?
Bloss: Nou, ik werd heel erg streng …. opgevoed, nou ik was geen strenge katholiek, maar mijn vader wel. En zo werd ik opgevoed, we moesten elke zondag naar de kerk enz… enz….en toen ik rond de 18 was, of 19, toen ik geïnteresseerd raakte in de spiritualisten vereniging, zuiver omdat ik begon met die dingen toen ik 19 was.
En ik gebruikte dat om op de vloer te vallen en ik was gewend om ze eigenlijk ‘conk outs’ te noemen,(zeg maar…klap op mijn hoofd te noemen) en ik kon dat gewoon niet aan iemand vertellen totdat mij dat weer te binnen schoten.
En dit ging maar door en die namen verschillende vormen aan, oh, wel 17 – 18 jaren. In die tijd, kwam ik iemand tegen die heel erg in die spirituele beweging zat en die een of andere healing aanbood, enz. Dus werd ik heel geïnteresseerd in die kant van de dingen, en ik ging boeken lezen en dat was het voedsel voor mijn ziel.
En ik dacht toen nooit, nooit dat ik zou gaan channelen. Ik was heel erg met Silver Birch bezig (een medium met geweldige gegevens in die tijd.w.) Ik vond zijn channelingen absoluut verbijsterend.
Steve: Ja, ik ook.
Bloss; Maar ik dacht nooit, nooit die ik datzelfde soort dingen zou doen. En zo nu en dan, na al die jaren, deed ik zoiets als healing, en ik bedoel, een beetje, zoals twee of drie per jaar, of zoiets. En als ik dat deed, werd ik, achter mij, me van een inheemse Amerikaan bewust. En op een keer zei ik: “Wat is je naam?” en ik hoorde…. Ik hoorde dat niet…. ik kreeg telepathisch door: ‘White Cloud’, en daar had ik nog nooit van gehoord. En ik dacht, oh, okay.
En toen jaren later op dit spoor, kreeg ik een toevloed van deze aanvallen , als ik dat zo kan uitleggen. Ik kreeg allerlei soorten hersenscans, ik werd getest op epilepsie, alles.
Ik ben naar de top van die mensen geweest om uit te vinden wat mij mankeerde. En niemand kon dat ontdekken.
En het werd duidelijk heel verstorend voor mijn stijl van leven, want toen ik die aanvallen kreeg, kreeg ik er heel veel in ongeveer zeven of acht weken, en dan had ik er misschien wel drie of vier per dag. En voor mij voelde dat dan alsof ik niet meer op de planeet was.
En mijn ogen, mensen waren gewend te zeggen dat mijn ogen eruit zagen als van een dode, er was niemand binnen in me, in die zes of zeven weken. En toen, letterlijk in een oogwenk [grinnikt] was ik er weer en werden mijn ogen weer levend. En dan had ik de volgende zeg maar twee, drie maanden, helemaal geen aanvallen.
En in die tijd was er een helderziende vriendin bij ons, en zij zei tegen me – dat ik …. Terwijl ik weer die aanvallen kreeg, en er heel erg gedeprimeerd over was – en ze zei:
“Blossom, ik heb jouw inheemse Amerikaan hier en hij zegt dat je een pen en papier moet pakken want hij laat zien dat hij er heel gefrustreerd over is, want hij wil met je praten. En als je pen en papier pakt, neemt hij contact met je op.”
En omdat ik heel erg geïnteresseerd was in al dat soort dingen, ik werkte toen in een kleine New Age winkel onder aan de straat, deed ik dat. Ik pakte een pen en papier en ik zei, nou, ik weet niet wat ik moet zeggen en onmiddellijk werd op die manier de verbinding met White Cloud gelegd.
En hij zei dat we vele, vele manen geleden dit hadden afgesproken en als ik het nog steeds wilde, dan zou hij doorkomen en door me heen spreken, want we hadden veel werk te doen.
En ik zei ja, okay, dat zou ik doen. En vanaf die dag af, in het boek schrijvend, nadat ik zo’n 17 jaren behoorlijk ziek was geweest, kreeg ik nooit meer een aanval. Dat ging helemaal voorbij.
En White Cloud heeft me sindsdien uitgelegd – waar veel doktoren niet voor in zouden zijn geweest, - maar legde uit dat er in die tijd heel veel her-bedrading was geweest en dat al die veranderingen met mijn lichaam er waren geweest, zodat ik in staat was om met een directe stem wijze te channelen, zoals ik dat nu doe.
Dus zo is dat ontstaan. En dat heb ik zeker nooit van te voren gezien dat het zou komen, of over gedacht dat ik dat uiteindelijk zo ging doen.
En in de eerste bijeenkomst die hij had, kregen we 12 mensen. En ik haalde enkele keren diep adem, en ik dacht, nou, daar gaan we [lacht] en ik vroeg om zegening voor bescherming, en daarna, na een tijdje, wist ik niet zeker wat ik moet doen en deed ik mijn mond open.
En in die dagen toen White Cloud doorkwam – dat was ongeveer 14 jaar geleden – sprak hij heel erg, heel erg zacht, met een zeer, zeer intens gebroken accent, terwijl nu, 13 jaren later, is mijn stem veel meer in dezelfde toon zoals ik nu normaal spreek, want we zijn heel erg in elkaar opgegaan.
Steve: Umm. Jij kwam via de deur van het Britse spiritualisme en ik deed dat ook, terug in 1977. En Silver Birch – oh, ik houd van Silver Birch en White Eagle.
Silver Birch is, als ik de materie goed begrijp, de naam van de indiaan aan de andere kant van het gordijn, veel hogere dimensionale wezens channelt. En die zijn niet indiaans, degenen achter hem.
Bloss: Juist.
Steve: Zover ik weet, Steve, want zij hebben dat bij diverse bijeenkomsten die we hadden gevraagd, White Cloud zegt dat zijn laatste reïncarnatie in de 1500 er jaren was, maar hij zegt dat hij doorkomt onder het mom van een inheemse Amerikaanse indiaan, want zoveel mensen als ze wakker worden voor spiritualiteit, enz. er worden zo veel mensen aangetrokken tot de inheemse Amerikaanse cultuur, enz.
En dus dat zij daar naar toe worden opgewarmd. Maar hij zegt dat hij op een dag zal onthullen wie hij werkelijk is. En ik weet niet wie dat is. En om eerlijk te zijn, als ik dat zeg, het maakt me niks uit, bedoel ik dat niet onrespectvol, maar gewoon, het maakt me niet uit.
En het feit is dat veel mensen voelen dat hij een veel hoger wezen is dan hoe hij in deze fase is en zichzelf laat zien.
En hij zegt dat als hij naar beneden komt en door me heen spreekt, dat hij via veel niveaus naar beneden komt om in staat te zijn om heden met me te werken, want we kunnen niet via elkaar doorkomen vanuit zijn ware thuis, waar dat dan ook is, want zijn vibratie is veel te hoog om met die van mijn samen te gaan.
Steve: In feite hebben veel wezens die op hogere niveaus bestaan absoluut geen interesse om hier naar beneden te komen. Het is zo’n ondraaglijke belevenis. Maar met velen van hen, begrijp ik, is dat zij dat ook niet doen… bijvoorbeeld met Matthew’s bronnen, Matthew Ward en met Silver Birch bronnen, ze geven het op een of andere manier door naar beneden via transformers die stap voor stap naar beneden gaan, zogezegd.
Bloss; Umm. Ik weet door White Cloud, dat er vaak keren zijn dat we een pauze samen hadden, want als hij er wat instopt, dat zijn gewone termen voor mij, is het dat hij een tijdje naar huis moet gaan om zijn batterijen op te laden, op dezelfde manier voor ons op Aarde, als we mediteren, dat we dan naar huis gaan in onze ziel, dat we dat doen om onze batterijen op te laden en dat hij zo nu en dan terug moet gaan naar de vibratie die hij echt is, want, zoals je zegt, het naar beneden gaan door deze verschillende niveaus kan… nou het is geen prettige belevenis.
Steve: Nee, helemaal niet!
Bloss: Maar door de dichtheid, waar ze in komen als ze verder naar beneden gaan, zogezegd.
Steve: Je zei ook dat dat je conk-outs had of fits. (aanvallen) Nou, toen ik eerder hierover met jou sprak, zei je dat dit voorbereiding was.
Bloss: Umm.
Steve: Kun je wat praten over hoe dat was? Weet je iets over hoe die voorbereiding was? Werkte dat op je zenuwen of…..?
Bloss: Steve, om eerlijk te zijn, ze zeiden alleen dat er een her-bedrading was. En ik had geen belevenis dat ik uit mijn lichaam ging. Maar omdat ik gewend was te zeggen dat ik met de elfjes weg ging als dat gebeurde, voelde ik me heel erg van de planeet af, White Cloud heeft gezegd: “Je wist niet hoe waar dit was!”
Dus, alhoewel ik niet op mijn lichaam neerkeek, voelde ik me heel erg alsof ik er nog in was. Ik zat op een prachtige plek. Ik kon mensen om me heen horen in paniek raken die zeiden: “Blossom, kun je je vingers bewegen? Kun je dit of dat doen? Kun je ook spreken?” En… zelfs tot op het moment, Steve, dat er een aantal keren een ambulance werd gebeld omdat ik er op een of andere manier uit was en mensen wisten niet dat ik na 20 minuten helemaal in orde was. [lacht]
En zij …. Mijn huid werd gewoon grijs en ik kon de ambulance mensen horen zeggen : Blossom! Blossom! En ze raakten in paniek. Ze konden geen pols vinden! En ik dacht maar, ik ben niet dood. Ik ben helemaal in orde! [lacht] Maar ik kon hen dat niet uitleggen.
Dus het was heel erg vreemd in die tijd, maar ik had er echt geen idee van tot aan de tijd dat White Cloud zei: “Wij hebben dit georganiseerd,” had ik er geen helemaal idee van dat het dat was dat ik deed – helemaal niet! Helemaal niet!! En toch, toen ik die eerste bijeenkomst deed, nadat iedereen weg was gegaan, zaten mijn man en ik daar en keken naar de tv!
[gelach]
Het was gewoon zoiets natuurlijks! Het was niet zoiets zoals: oh, mijn god, wat gebeurt er? Helemaal niet! het was duidelijk zo bedoeld. Het voelde alleen zo… natuurlijk was ik wel wat, van, nou, wie zou dat gedacht hebben! Maar het voelde zo natuurlijk. Ik heb dit nooit zien aankomen. Nooit.
Steve: Nou, ik herinner me mijn jaren in het Engelse spiritualisme als de gelukkigste van mijn leven, want we ontdekten zoveel dat nieuw was.
Ik ging eens naar die grote bijeenkomsten die ze hebben met een medium vooraan waar ze…
Bloss: Yeah.
Steve: …. En die zei: “Ik heb een boodschap voor die jongeman daar”
Bloss: Yeah.
Steve: En het medium zei tegen me: “Je moeder is hier,” en ik zei: “Nou dat kan niet, want ze is dood.” En alle toehoorders braken in lachen uit!
[gelach]
Dat laat zien hoeveel ik ervan wist!
Bloss: Een beetje groen?
Steve: Een beetje groen! Golly! Oh man.
Bloss: Dat laat me denken aan iets grappigs dat ik hierover zei gisteren, toen ik in Engeland was. Ik zat in hele kleine groepsbijeenkomsten in mijn huis en het was allemaal nieuw voor me.
En er waren ongeveer zes van ons daar en die dame was uitgenodigd en we zitten in de kamer en toen ik zei: “Okay, we gaan beginnen,” zei ze later tegen me, ze zei: “Ik dacht we kunnen niet beginnen! Want de indiaan is er nog niet.”
En ze dacht dat ik die man ging vertalen, stoffelijk dus, een inheemse indiaan die letterlijk zou komen… en die net als ons was! Hij was in menselijke vorm en ik zou hem dus gaan vertalen. Zij had er geen idee van dat ik hem via mijn lichaam zou doorbrengen.
Steve: Oh, is dat niet wat leuks! Boy, we zouden nog een programma moeten hebben gewoon over al die zaken die in die jaren gebeurden, in die begin jaren.
Maar je zei dat je in een New Age winkel, zei je boekwinkel, werkte? En ik denk dat je een carrière had in acteren, nietwaar?
Bloss: Oh ja. Dat doe ik nog! Mijn ouders zaten in het theatre en ik werd daar opgevoed, het is net zoiets als in een trunk soortig ding. (een caravan?) Ik was al op het toneel sedert ik heel, heel klein was. En dat was mijn passie in mijn hele leven. Dat is mijn absolute passie, optreden. En ik ging naar drama school en studeerde muziek theater, en dat is mijn verkozen beroep, zeg maar.
En ik doe het nog steeds als de gelegenheid er is. En op het toneel zijn is voor mij… ik zeg altijd dat het mijn spirituele kant is die mijn missie is, en mijn optreden kant is mijn passie.
Want als ik optreed,voel ik me heel erg thuis. Het is iets dat echt… ik denk dat iedereen zijn passie moet vinden en die moet gebruiken en uit moet brengen want het kan je soms uit de dieptes halen van je wanhoop, als je dat gebruikt waardoor je echt een volleven maakt en je ziel zo bewust van jezelf laat maken, als je iets doet waar je echt van houdt.
En ik was heel gelukkig, want voor mij, om in staat te zijn om dat te hebben, want veel mensen weten niet wat hun passie is.
Steve: Oh, ik resoneer hier met wat je zegt want mijn passie is schrijven. Maar weet je zeker dat je niet Shirley Valentine wilt channelen in plaats van White Cloud?
[lacht]
Bloss: Oh, dat is leuk. Shirley Valentine is een een-vrouw toneelstuk. Het dat is twee uren en tien minuten lang, het kostte me zes maanden om dat te leren, want het is gewoon letterlijk pagina na pagina tekst. Maar het was de meest prachtige ervaring.
Maar ik denk ook dat het een meest ongelooflijk stuk is, geschreven door een man voor een vrouw. Maar het is echt het verhaal van het haarzelf verliezen en niet wetend wie zij is. En ik denk gewoon dat het kleine stuk dat ik in Sedona deed, over waarom krijgen we dit hele leven als dat nooit kan worden gebruikt? Ik denk gewoon dat er zoveel scherpe boodschappen in het stuk staan.
En ik vind het ook leuk om op te treden. Ik vind het heerlijk om in een stuk te staan of in een musical die eigenlijk een boodschap heeft, zodat ik tegelijk dat ik mijn passie doe, ik ook de boodschappen van liefde en licht overdraag, tegelijkertijd, als je weet wat ik bedoel.
Vervolg in Part 2.
Vertaling: Winny
No comments:
Post a Comment