Gegroet
vanuit het Galactische Hart… april 2013
van:
Colleen/PAO <galacticheart1@comcast.net>
Colleen, de huidige echtgenote van Sheldan Nidle
van de PAO, vertelt. In april gaat de webinar van Sheldan Nidle over de Sacred
Geometry, de Heilige Geometrie. Dit liet me denken aan een introductie voor een
journaal dat ik vele jaren geleden heb geschreven. Dat ging over mijn
“dramatisch ontwaken”. Mensen wijzen vaak op hun versnelde ontwaken als
dramatisch (bijv. een plotseling gebeuren; vol opwinding of gevuld met emoties
of met energie) En mijn dramatische ontwaken begon allemaal met heilige
geometrie.
Ik deel mijn verhaal aan jullie mee omdat veel mensen
vragen: hoe kunnen we 7 miljard mensen voorbereiden op ascentie. Ik ben hier om
jullie dat te vertellen als je de fluisterende duwtjes van Spirit niet hebt
opgenomen om wakker te worden, je Hoger Zelf heeft een maniertje om je te laten
weten dat je tijd is gekomen. Iedereen is bestemd(contract voor het leven) om
te ontwaken. Daarom kwamen ze in deze tijd naar de Aarde ~~ om deze weergaloze
Ascentie mee te maken. De Hemel douchet ons met lichtcodes(heilige
geometrie) om ons te helpen voorbereiden op Ascentie. Hoe meer we begrijpen hoe
we de golven van Ascentie moeten berijden, hoe gracieuzer de rit.
Mijn verhaaltje is wat lang maar ik denk dat jullie er
van genieten omdat het laat zien wat er mogelijk is in een hele korte tijd. Ik
ging van stom/hulpeloos naar spiritueel besef/en kennis hebbend in minder dan
zes maanden. Ik vermoed dat veel mensen heden hun “dramatische word wakker
oproep” beleven en naar ons uitkijken om te helpen.
Selamat Ja!
Colleen
Mijn Dramatische ‘Wakker
Worden’ Oproep door Colleen Marshall.
Terug in 1993, het jaar waarin ik wakker werd, werkte
ik voor een grote siliconen dal (chip)corporatie. Elke dag ging ik naar
mijnwerk en droeg hoge hakken, gelakte hand- en teennagels en volmaakt
gecoiffeerde haren. Wat ik las was beperkt tot het Cosmo magazine. Ik was een
goed mens die haar naasten goed behandelde met respect en vriendelijkheid.
Maar, ik was me spiritueel niet bewust van, zoals velen zeggen, ”mijn
spirituele pad.”
Rond juni 1993, nadat mijn relatie van twee jaren
eindigde, werd ik op een zaterdag morgen wakker met een hele duidelijke stem in
mijn hoofd die zei: ”Ga naar een metafysische boekhandel.” De stem was zacht en
uniek bekend. Hoe vreemd, ik kwam zeker uit een droom. Ik negeerde de boodschap
en deed mijn normale routine.
Nadat ik op de volgende zaterdag ontwaakte, hoorde ik
dezelfde stem. Dit keer luider en duidelijk: “GA NAAR EEN METAFYSICHE
BOEKHANDEL.” Wow! Ik droom nou echt niet, ik vraag me af wat dit allemaal betekent.
Ik zocht in mijn hoofd naar een boekhandel en nam me voor om er naar toe te
gaan.
Toen ik daar binnenging, zag ik twee vrouwen die samen
spraken. Ze stopten met praten en begroetten me. Ik lachte schaapachtig en
wilde me niet in dat gesprek begeven omdat ik echt niet wist waarom ik in die
winkel was. Ik begon boektitels te lezen. Daar begreep ik niks van. Het was
alsof ze in een vreemde taal waren geschreven. Onbekende woorden zoals
Plejadisch, Arcturisch, Atlantis, Lemuria, Mu, Sleutels van Enoch, Grijzen,
Reiki, Tantra, Wicca… cirkelden door mijn hoofd toen ik in mijn hoofd probeerde
ze thuis te brengen, zodat ik ze kon begrijpen… iets er van… of alles..
Een van de vrouwen in de winkel was de mede eigenares
en de andere vrouw Barbara Light was er om haar flyer daar neer te leggen voor
een klas/les over het toen populaire boek van Clarissa Pinkola Estes.
‘Vrouwen die met Wolven Omgaan’. Ze gaf me een flyer en een boek. Ten slotte
had ik iets om mijn denken erom heen te zetten. Ik heb altijd iets gehad met de
tradities van indianen (Native Americans). Ze nodigde me uit om haar klas bij
te wonen. Ik nam de flyer aan en verliet abrupt de winkel.
De volgende maandag was de eerste klas. Ik werd
achtervolgd door Barbara’s persoonlijke uitnodiging en werd er krachtig naartoe
getrokken. Ik vond Barbara Light vreemd bekend en toch, werd ik ook wat
geïntimideerd door haar kracht. Alles van haar was exotisch: haar hoge
jukbeenderen, wilde, lange donkere haar, wetende ogen, de manier waarop ze was
gekleed, de vriendelijkheid van haar spirit samen met de onstuimigheid van haar
vrouwelijke houding. Ik had nog nooit iemand zoals zij ontmoet…
Het bleek dat alleen ik en nog een vrouw Maria de enige
twee mensen waren die opdoken voor die klas. Pam, de eigenares van de winkel
besloot om met onze eerste klas mee te doen. Barbara vroeg ons om na te denken
over wat er de afgelopen gebeurde in ons leven. Toen instrueerde ze ons om hulp
te vragen aan spirit of aan het boek, Vrouwen die Met Wolven Omgaan. We moesten
het boek openen door onze vingers te vertrouwen de pagina te openen die ons
meest pertinente boodschap zou bevatten voor wat we individueel nu nodig
hadden. Direct werd ik gevuld met vrees dat dit voor mij niet zou werken.
Terwijl ik mijn onzekerheid probeerde te verbergen
opende ik het boek en las de pagina. OH, NEE! De boodschap was perfect
voor wat er in mijn leven gebeurde. Ik was verbijsterd. Toen was het Maria’s
beurt. Ze was dit ritueel gewend en haar stukje bracht haar in tranen. Het was
zo kloppend. Deze techniek werd een steunpilaar in mijn spirituele
praktijk.
Barbara las een stukje uit het boek zodat we er over
konden praten. Ze zei om aan ons zelf te vragen: ”Wat is er gebeurd met
onze zielenstem? In welke conditie is onze relatie met ons instinctieve Zelf?
Wanneer was het de laatste keer waarin we vrij waren?” Ik herinner me dat ik in
die tijd me dor voelde, half dood. Het was alsof ik een robot was die door het
leven ging, zonder een hartsverbinding met de wereld om me heen. Waar was mijn
passie voor het leven naar toe gegaan? Barbara vertelde me dat ik in de
woestijn zat. Bewustzijn is de eerste sleutel om terug te keren naar mijn ware
zelf. Op elke tijd kan ik er voor kiezen om mijn “Wilde Vrouw” weer op te
eisen.
De metaforen in het boek typeren het hele proces om een
vrouw naar haar volle instinctieve en wilde zinnen terug te brengen. In ons
zitten de zielenbenen van een Wilde Vrouw. In ons is het potentieel om inhoud
te geven aan ons hele Wezen dat we eens waren. In ons zijn de beenderen om onszelf
en onze wereld te veranderen. We kunnen weer leren om te zingen. We kunnen
leren om weer vrij te zijn.
Aan het einde van de avond deed Barbara de lichten
zachter, en zei ons allemaal de kaars aan te steken en om dan een intentie uit
te spreken voor de volgende week. Oh, nee daar gaan we weer. Wat bedoelt zij nu
met een intentie? Mijn denken was chaotisch om te bedenken wat er gepast was om
te zeggen. Dat was heel pijnlijk omdat ik er niet stom wou “uitzien”. Maar op
een of andere wijze modderde ik er doorheen. Toen nodigde Barbara ons uit om te
huilen als wolven. De drie vrouwen begonnen luid en met passie te huilen. Waar
ben ik in godsnaam terecht gekomen? dacht ik. Een deel van me wilde wegrennen
terwijl een ander deel geïntrigeerd was door deze vrouwen en de vrijheid
waarmee ze huilden. Zo gauw ik probeerde een huil te slaken, begon ik te
hoesten. Ten slotte, kreeg ik het klaar om een best goede huil te geven
en begon toen weer ongecontroleerd te hoesten. Hete tranen liepen over mijn
rode wangen. Mijn hoesten belemmerde de vrouwen niet – ze gingen met hun huilen
door. Toen ze daar mee stopten, barstten ze los in een lach vanuit hun
buik. Ik had nog nooit vrouwen gezien die zo hard konden lachen, en zo lang –
waarschijnlijk sedert ik in de high school was. Het was besmettelijk en ik deed
met hen mee in een uitbundig lachen. Dat was zo bevrijdend! Zo orgastisch!
Toen legde Barbara aan me uit dat het volmaakt OK was
dat ik hoestte. Het was gewoon mijn keelchakra dat was geblokkeerd. Wat
betekende dat? Ik was een nieuweling. Ik had eerder van chakra’s gehoord
en wist dat het energiecentra waren maar ik wist echt niet wat dat betekende.
Barbara zei dat het gewoon was voor vrouwen dat het keelcentrum dicht zat. In
de hele geschiedenis waren vrouwen gemarteld, zelfs gedood omdat ze hun mening
zeiden. Ja, nu kon ik zien waarom ik hoestte, ik was al jarenlang geblokkeerd
door de onderdrukking in mijn jeugd.
Ik ging verder met de maandagavond lessen. Na ongeveer
4 weken, vertelde Barbara me dat ik klaar was om bij haar dinsdagavond
meditatie groep te komen. Okay, en wat krijg ik daar dan?
Dinsdagavond kwam. Toen ik Barbara’s huis binnenkwam
werd ik door 12 vrouwen en mannen verwelkomd(meest vrouwen) Maria observeerde
dat ik de dertiende was. Oh, een meestergetal – prachtig. Iedereen glimlachte
als een herkenning. Ik dacht bij mezelf, is 13 niet een ongeluksgetal? Ik moet
nog zoveel leren.
We gingen in een cirkel zitten om onze licht kaars voor
de intentie aan te steken. Daar gaan we weer – paniek. Ik luisterde nauwkeurig
naar de anderen toen zij hun bedoelingen uitspraken. Enkelen waren voor hun
eigen leven zoals het meer geduld hebben met hun man terwijl andere bedoelingen
meer universeel van aard waren, zoals wereldvrede. Het was mijn beurt. Toen ik
de kaars aandeed en begon te spreken, ging mijn keel dicht en begon ik te
hoesten en dus blies ik mijn kaars uit. Opnieuw proberen! Het zelfde resultaat.
Barbara instrueerde me om mijn ogen te sluiten en vanuit mijn hart te spreken.
Wat je ook zegt, dat zal perfect zijn. Vertrouw op je innerlijke leiding. Haar
liefdevolle verzekering kalmeerde mijn zenuwen en haalde mijn angsten wat weg.
Ik nam een diepe ademhaling. Ik herinnerde me iets wat
ik in 1980 had geleerd toen ik in therapie was voor Volwassen Kinderen van
Alcoholici. Kijk in de spiegel en zeg: “Colleen ik houd van je en accepteer je
zoals je bent.” OK. Ik haalde weer adem en vanuit mijn zelf, diep in mijn hart
en niet vanuit mijn hoofd sprak ik mijn intentie uit. Ik kreeg warme glimlachen
van al mijn nieuwe vrienden. Ik voelde me geaccepteerd en gezien, gewoon als
Colleen.
Alsof dat niet genoeg verbreding was voor een avond nam
Barbara ons mee in een geleide meditatie. Iedereen ging lekker liggen en sloot
zijn ogen. Barbara bracht ons naar drie diepe ontspannende ademhalingen. We
moesten toen het heilige woord “OM” chanten, drie keer samen. Durf ik wel
aan die chant mee te doen en weer nog zo’n vernederende hoesten te
riskeren? Ik besloot om zachtjes te chanten. Ik was opgelucht toen mijn keelchakra
meedeed.
Verscheiden weken later bood Barbara me aan om Reiki te
leren, een natuurlijk methode om te helen. Reiki is een Japanse term die
betekent “universele levensenergie”- de energie die in de hele schepping leeft,
die inherent is aan alle levende Wezens en die hen voedt en ze levend houdt.
Reiki brengt de subtiele lichamen en chakra’s opnieuw in balans. Als de
subtiele lichamen en chakra’s niet zijn verbonden, of op een lijn staan,
blokkeren ze de binnenkomende universele levenskracht in het menselijke systeem
en creëren “dis-ease” ongemak of ziekte. Als ze eenmaal verbonden zijn, stroomt
de energie vrijelijk. Dit resulteert in een gezonde heelheid op alle niveaus –
stoffelijk, emotioneel, mentaal en spiritueel.
We spraken een prijs af die ik kon opbrengen en een
datum. Spirit zei haar dat ik op een snel spoor zat. Ze werd door haar
spirituele gidsen gezegd om me Reiki I en II samen te geven. Ik was heel blij.
Dit voelde goed en natuurlijk. Nu, weet ik, dat ik een genezende
Priesteres ben geweest in vorige levens. Toen ik eenmaal begon te leren over
chakra’s, kwam er een stroom van informatie naar me toe, balans, energie,
vibratie, frequentie, magnetics, kleur, universele energie, enz. Ik nam Reiki
in als een vis in het water.
Enkele weken later ging ik naar Barbara en verwachte
onze normale meditatie bijeenkomst. Tot mijn verrassing had Barbara ongeveer 40
mensen uitgenodigd om naar Sheldan Nidle te luisteren. Hij is een
vertegenwoordiger van de Galactische Federatie van Licht. Zijn Galactische
gidsen gaven informatie door om de mensheid voor te bereiden op een massaal
contact met onze galactische buren.
Yikes! Waar ben ik nou weer in terecht gekomen. Ja, ik
geloofde wel dat UFO’s bestonden en dat er leven op andere planeten moest zijn
maar ik kende niemand die feitelijk met aliens sprak. Ik vertrouw Barbara dus
ik zal er met open geest en hart naar luisteren.
Sheldan en zijn toenmalige vrouw, Miriam, stonden
bescheiden voor de groep. Sheldan introduceerde zichzelf en deelde met de
groep hoe hij er toe kwam om deze informatie te verkrijgen. Sedert hij een
peuter was, bezocht hij al ruimteschepen en werd gementoord door onze
galactische buren, specifiek door Sirieërs. Hij vertelde ons dat ons
zonnestelsel gedouchet wordt met interdimensionaal Licht. Dit transformeert
onze DNA en chakra stelsels. Het is het voertuig naar volledig bewustzijn. We
zullen samen met onze planeet en ons hele zonnestelsel naar een hogere dimensie
opstijgen
Ongeveer halverwege bij deze presentatie, gebeurde er
iets vreemds en prachtigs voor me. De kamer vol mensen verdween. De enigen die
in de kamer bleven waren Sheldan, Miriam en ikzelf. We vormden een heilige
driehoek. Er werd onthuld dat ik hem kende in een andere dimensie – in feite, zijn
we galactische buddies(kameraden). De woorden Sirius Sterrenstelsel, DNA,
interdimensionaal Licht, 5de dimensie activeerden allemaal mijn
cellulaire herinneringen. Het voelde alsof de punt van mijn hoofd zich opende
en een schoorsteen met lichtcodes die gevuld waren met sacred
geometry stroomde in me. De heilige geometrie die in me werd gedownload
deden me ontwaken met informatie waar ik eerder geen bewuste kennis van had. Ik
vond mezelf terug in een veranderde staat van bewustzijn. Iedere cel in mijn lichaam
vibreerde. Ik voelde me lichtgevend, stralend. Onze harten verbonden zich en ik
kon de meest goddelijke, alles omvattende Liefde voelen gedeeld worden tussen
ons drieën.
Toen ik terugkwam naar deze werkelijkheid, was ik in
een staat van euforie. Ik begreep niet wat er net bij me was gebeurd. Alles dat
ik wist was dat HET PRACHTIG VOND! Ik was levend. Ik voelde een meest
natuurlijke, hartverwarmende belevenis. Ik was niet bang, ik voelde me
opgevrolijkt. Dagen erna, droomde ik ervan om te worden gedouchet met heilige
geometrie.
Op mijn reis terug naar huis, alleen in mijn rode Ford
Escort, huilde ik schaamteloos als de wolven, terwijl mijn hart als een adelaar
zweefde. Vanaf die dag was ik nooit meer dezelfde. Iets glorieus was in me
ontwaakt en ik ervoer een glimp van Thuis.
De volgende morgen belde ik mijn zus om haar alles te
vertellen over mijn buitengewone belevenis. Ik was zo vurig om alles mee te
delen wat ik had geleerd. Ik wilde haar wanhopig bij mijn vreugde betrekken. Ze
bleef rustig totdat ik klaar was. “Wat denk je is dat niet opwindend?” vroeg
ik. Ze antwoordde: “Wie ben jij? Hoe weet je al die informatie?” Ik zeg je dat
net. Ik dacht dat ik verwachtte dat ze ook zou ontwaken en dat ze deze
stimulerende informatie net als ik met hetzelfde enthousiasme zou accepteren.
Tot mijn zusters eer, liet ze wel respect zien aan me voor mijn
levens-veranderende ontmoeting maar ze omhelsde de informatie niet als haar
waarheid. Ik zou snel leren dat niet iedereen klaar is voor deze informatie en
soms is het het beste om te onderscheiden wat je wel en niet met anderen moet
delen.
Mijn volgende telefoontje was met Barbara. Zeker zou
zij licht werpen op wat er bij me gebeurde. Haar antwoord was een met
felicitaties en viering. Ze vertelde me dat dit een geschenk was om te
koesteren en om het niet te betwijfelen of klein te laten maken door dit te
delen met degenen die dit niet kunnen begrijpen. Ze zei me om elke dag te
mediteren en om meer duidelijkheid te vragen. Dat zal je helpen om de ervaring
en de informatie te integreren die de heilige geometrie in je heeft wakker
gemaakt.
Leer te vertrouwen op wat je hart je zegt en je zult
doorgaan om wat wonderbaarlijke ervaringen schijnen te zijn, te krijgen,
terwijl die in werkelijkheid meer geldig en werkelijk zijn dan de illusie waar
we dagelijks in leven. En dat deed ik. Ik liet mezelf verkneukelen in de
vreugde van de ervaring. Ik gaf me over aan wat mijn hart wist en bande alle
aarzeling uit mijn twijfelende denken. Ik was verrukt en wilde dat ik dit altijd
zo doorging.
Ongeveer een maand later om precies 4 uur in de morgen
werd ik gewekt door twee hele grote, gouden Wezens van Licht. Dit is moeilijk
uit te leggen maar ik kon duidelijk hun menselijke vorm zien ook al leken ze
meer op een geestelijke/etherische massa gouden energie. Verrassend genoeg,
leek dit een meest natuurlijke gebeurtenis – alsof het gewoon was dat Engelen
me midden in de nacht bezoeken. Toen ze met me spraken dacht ik: “Zouden
Engelen geen vleugels moeten hebben.” Omdat ze telepathisch zijn, antwoordden
ze onmiddellijk: “Oh, je wilt zien dat we vleugels hebben. OK.” Als met
magie verschenen vleugels. Ik was opgewonden en in een staat van ontzag omdat
ze iedere gedachte kenden die ik had. Zes maanden later realiseerde ik me dat
mijn bezoekers geen spirituele Engelen waren maar galactische Engelen. Dit
waren mijn galactische gidsen uit het sterrenstelsel Sirius B in de
constellatie van Canis Major (Grote Beer.w.)
Voordat ik op diezelfde avond naar bed ging, las ik
mijn pas verkregen trilogie, ‘Atlantis Onderzoek’, door Frank Alper. Mijn
Engelen vertelden me dat ik te vroeg was gestopt met lezen; ze wilden dat ik
doorging met lezen en ze zouden terugkomen als ik die opdracht had vervuld. Het
volgende hoofdstuk ging over priesteressen en priesters van Atlantis. Dat ging
allemaal over hoe ze de planeet en de mensen heelden met kristallen. Mijn
hart sprong op in een vreugdevolle herinnering van dat ik een genezende
priesteres was geweest in Lemurië en later in Atlantis.
Toen de Engelen terugkeerden, bevestigden zij mijn
realiseren dat ik een hogepriesteres was geweest in de tijd van Atlantis. We
spraken over de kracht van kristallen. Ze vroegen me om terug te keren naar de
metafysische winkel om mijn eerste kristal te kopen. Ze zeiden dat het werken
met kristallen alleen maar een tijdelijk instrument zou zijn. Spoedig zou ik
leren dat IK BEN de kristal is. Voordat ze vertrokken, voorspelden ze drie
dingen: een, ik zou niet langer meer werken in de corporatie vanaf 1 februari;
twee, ik zou het volgende jaar doorbrengen in het me herinneren hoe ik een
energetische healer kon zijn; en drie, ik moet doorgaan met het project waar ik
inzat.. Project? Maar voordat ik kon vragen wat ze bedoelden met het
project, verdwenen ze. Ik vermoedde dat ze wezen op het verkopen van ontregelde
telefoondienst… ja, ik was iemand die zich aangesloten had en mensen leerde
over het misbruik van de drie telefooncompagnies, AT&T, Sprint en MCI, die
deze bedreven aan het publiek. Maar, zoals ze zeggen, dat is een ander verhaal.
In deze tijd had ik nog mijn werk met de corporatie. Ik
werkte voor een grote compagnie in het departement van menselijke bronnen. Ik
was een administrateur voor de pensioenplannen van de compagnie.
Ongelukkig genoeg had de compagnie financiële problemen. Ze hadden 8000
employees en konden maar 4000 houden. Iedereen in mijn departement wist dat bij
deze grootte een van ons moest worden opgeofferd. Natuurlijk, ons departement
was drukker dan ooit, omdat ze verantwoordelijk waren om de administratie te
doen van die pensioen employees.
Op een zonnige dag in midden november kwam Rosemary
mijn manager, in mijn kantoor en sloot de deur. Nou, dit kon maar een ding
betekenen. – ik moest weg. Typisch, als een manager binnenkomt om het slechte
nieuws te brengen dat je bent geselecteerd om deel te zijn van die opzegging,
dan nemen ze een doos mee voor je om je bureau van persoonlijke dingen op te
ruimen, en wat van je is, en om de verbeurde sleutels, badges enz die aan de
compagnie behoren, op de plek achter te laten. Dan word je naar buiten het
gebouw begeleid om nooit meer terug te keren. Maar ze had geen doos en ze sloot
de deur. Waarom kwam zij nou?
Haar gezicht stond ernstig toen ze me uitlegde dat het
een moeilijk besluit was want ik was de enige in het dit departement die de
compagnie moest verlaten. Ze verontschuldigde zich zeer. Ik moet me heel erg
tegenhouden om niet op te springen en riep: YIPPIE! DE ENGELEN
HADDEN GELIJK! Ik glimlachte en verzekerde haar dat het in orde was. Ik
zou okay zijn.
Ik wist dat ik OK zou zijn. Uiteindelijk hadden de
Engelen me verteld dat ik zou vertrekken. Maar zeiden ze niet 1 februari? Ik
dacht dat ze de timing niet goed hadden. Toen hoorde ik Rosemary zeggen: “We
waarderen je als employee en we vertrouwen je. We willen graag dat je nog
blijft tot 31 januari. “JA! DE ENGELEN HADDEN GELIJK! VANAF 1
FEBRUARI ZOU IK NIET MEER VOOR DE CORPORATIE WERKEN.” Nu was ik gek
van opwinding toen ik doorging mijn manager te troosten. Na even zette ze een
stap achteruit en riep uit: “Ik word verondersteld dat ik jou moet troosten,
maar jij troost mij… waarom?” Wat kon ik zeggen, ik wilde haar niet vertellen
dat ik door Engelen was bezocht. Rosemary ging verder me af te tasten over
waarom, waarom, waarom was ik zo blij? Ten slotte legde ik haar uit: ”Ik wist
dat ik degene was die zou weggaan, omdat ik in mijn “droom” Engelen had gezien
die me vertelden dat ik degenen was die zou vertrekken.” Ze knikte zenuwachtig
en vertrok snel uit mijn bureau. We hebben er nooit meer over gepraat.
Mijn bedrijf was een progressieve en bewuste
werkgever. Ze boden de employees die moesten vertrekken een fatsoenlijk pakket
aan. Als deel daarvan werd me een batterij aan psychologische testen gegeven om
me te helpen vaststellen welke banen het best bij me zouden passen.
Tot mijn genoegen zeiden de resultaten dat ik het meest
geschikt was om een leraar te zijn, bij voorkeur een spirituele leraar. Dat was
een bevestiging dat ik op het juiste pad zat. Nog iets leuks werd gegeven dat
ik zo lang als ik klassen zou nemen en mijn computer vaardigheden zou
verbeteren, dat ik grote voordelen kon krijgen bij een langdurige
baanloosheid. Excellent! Nu kon ik al mijn tijd gebruiken om spiritueel
verder te leren. Alles liep magisch synchroon!
Vertaling: Winny
No comments:
Post a Comment