Nederlands -- Bovenop de Ladder De Arcturiërs

Bovenop de Ladder 

De Arcturiërs

Gedachtevormen zijn het alfabet voor Licht Taal. Vanaf de top van de ladder lijkt alles anders, omdat de werkelijkheid niet langer beperkt is tot de derde dimensie. Vanuit je nieuwe perspectief is de stoffelijke wereld iets dat je eerder observeert dan waar je in leeft.

Vanaf de onderkant van de ladder kun je alleen de stoffelijke wereld zien maar terwijl je de “trap naar de Hemel” opklimt begin je dezelfde dingen op een andere wijze waar te nemen.

Een ding is dat je via gedachtenvormen begint te communiceren, eerder dan met aparte woorden. Jullie communiceren op deze wijze omdat je de energie patronen en gedachtenvormen kunt zien met jullie steeds meer openend Derde Oog. Deze gedachtenvormen sporen het “voelen” van de boodschap in je Hoge Hart aan.

Ergens langs de reis omhoog op de ladder begint je Derde Oog te “tikkelen” en he Hoge Hart begint te “hummen”. 

Toenemend beginnen het tikkelen en hummen zich met elkaar te vermengen om je constante interactie te scheppen met alle leven.

Deze interactie wordt begonnen met een groeiende realisatie dat je NIET, NOOIT alleen bent. In feite wordt de term “alleen” een achterhaalde term zoals een “buggy Whip” een “kinder men-zweepje” (om te mennen,w.) Als je niet langer meer een paard en wagen gebruikt om je in je leven rond te trekken, heb je niet langer een zweepje nodig. 

Op dezelfde wijze, terwijl scheiding en polariteit je waarneming verlaat, heb je niet langer meer de ervaring dat je alleen bent. Als je in de derde dimensie was, onderaan die “ladder van het leven” ging je de Natuur in om alleen te zijn.

Maar terwijl je de Natuur vanaf de hogere sporten van deze ladder waarneemt, word je je bewust dat alles levend is. Jullie weten dat alles levend is omdat jullie de levenskracht kunnen waarnemen.

Je kunt de levenskracht waarnemen die omhoog en omlaag van een boom koerst, stromend als licht over de wateren danst, door de hemel drijft en over de Aarde zweeft. Jullie kunnen de levenskracht voelen bij elke voetstap en terwijl je die in je lichaam brengt bij elke inademing.

Iedere inademing is een conversatie met de elementen en elementalen die door jullie gedeelde atmosfeer stromen. In feite delen jullie alle leven. Ergens bij jullie opklimmen van de ladder, laat je het concept los van het eigenaar zijn, omdat je je de soevereiniteit realiseert van ALLE leven.

Niets is te klein of te groot om “levend” te zijn. Elke regendruppel is levend met myriaden, levende ondines (water elementalen) die zich onderling vermengen met de sylfen (lucht elementalen) om met de gnomen (aarde elementen) te dansen, en om te worden geabsorbeerd en of opgewarmd te worden door het licht van de salamanders (vuur elementalen)

Deze multidimensionale elementalen, die eens deel waren van een “sprookje verhaal” (“faery tale”) voor kinderen, zijn nu voortdurende metgezellen. Die elementalen reizen boven over, rondom en door jullie heen. Vanaf de lagere sporten van je ladder, konden jullie die elementalen niet waarnemen, maar NU zijn ze jullie constante metgezellen. 

In feite, terwijl jullie de ladder op reizen, ben je nooit alleen, omdat jullie gehele werkelijkheid levend is. Elke mens, plaats, situatie en ding is levend, interactief, zich onderling vermengend en altijd open voor communicatie met jullie.

Jullie laten de last los van de derde dimensionale individualiteit, polariteit en scheiding. Liefde heeft haar polaire tegenstelling van vrees verloren, en vrees bestaat niet langer. Vrees is gebaseerd op iemand of ding “buiten” je die je kwaad doet. Maar, vanuit de hoogste sporten van de ladder, is NIETS buiten jullie.

Vanaf de hoogste sporten is jullie werkelijkheid gevuld met glinsterende, in-kapselingen van energie die alle mensen, planten, dieren, insecten enz. omvat. Er zitten ook energie pakketten rond je gedachten, emoties en gedachtenvormen die geschapen worden als jullie gedachten en emoties samensmelten. 

Jullie zullen vaak werkelijkheden delen met een levensvorm (denk eraan dat alle leven voelend is) door je energie pakketten onderling uit te wisselen. Bijvoorbeeld, je kunt je pakket energie van een mens vermengen met het energie pakket van een boom.

Binnen die samensmelting zul je alles weten over de boom en de boom zal alles over jou weten. Dit samensmelten lijkt meer op twee bellen die tot elkaar worden aangetrokken. Maar, de twee samengaande energie pakketten handhaven de integriteit van elk pakket terwijl ze zijn samengesmolten. 

Dan, door dit samensmelten, weet ieder pakket dat ze uit EEN Bron komen en dat ze elkaar weer zullen ontmoeten in die Bron. Jullie ook, zullen elkaar: mensen, plaatsen, situaties en dingen weer ontmoeten die jullie beleefden in wat jullie eens noemden “het verleden”.

Maar als jullie proberen om het “verleden” weer te ervaren dat achter je is, keert die terug naar het eeuwig aanwezige NU. Jullie gaat verder dan de illusie van tijd en in de Stroom van het NU.

            In de stroom van het NU, is alles EEN.

            In de stroom van het NU, is alles HIER.

JULLIE zijn de stroom en de stroom is JULLIE.

Terwijl je stroomt door de frequentie van de tijdloze werkelijkheid, ervaar je een vreemde echo, die lijkt op de echo navigatie. Deze echo navigatie is je eigen energieveld dat terug echoot naar je als die weg stuitert van alles dat je waarneemt.

Sommige van die tijdloze stuiteringen zijn “momenten van eeuwigheid” waarin je samengaat met dat moment om die werkelijkheid te delen. We zullen proberen om in drie dimensionale taal de term “momenten van eeuwigheid” te verklaren.

Momenten van eeuwigheid gebeuren als je besluit om samen te gaan met een bepaalde versie van werkelijkheid om een mogelijke, veranderde, EN gelijktijdige werkelijkheid te beleven. Daar we proberen om tijdloze werkelijkheid uit te leggen via een door de tijd gebonden 3D taal, moeten we beelden en voorbeelden gebruiken.  Daarom is de beste manier om een tijdloze stuitering in een “moment van eeuwigheid” uit te leggen om dat te delen met of in een verhaal. Uiteindelijk wordt de waarheid het best gedragen in een goed verhaal…

Jouw/jullie verhaal:

Terwijl je door deze werkelijkheid drijft die gevuld is met vervulde hoop en levende dromen, ben je kalm en gevuld met vrede. Je herinnert je niet hoe je op deze plek kwam, dus weet je ook niet hoe je hier uit kunt gaan. Maar als je je ontspant in deze omgeving die gevuld is met onvoorwaardelijke liefde, totale vrede en eenheid met alle leven, realiseer je je dat je daar misschien nooit wilt uitgaan.

Toenemend voel je een oproep van ergens en/of van iemand die ver weg schijnt, maar ook binnenin je. Je duwt die roep aan de kant omdat je diep in die verbijsterende ervaring gaat. Je weet dat je de ingang wilt vinden, maar een ingang waarin?

Je bent niet zeker dat je wilt binnengaan of zelfs waarom. Maar, iets, ergens of iemand voelt zo bekend, als een huis in de kindertijd dat je opnieuw hebt ontdekt. Ja, je her-ontdekt absoluut deze plek, in deze tijd, nee geen ‘tijd’, omdat er GEEN tijd is hier.

Je bent zo gewend aan het concept tijd dat je die in je ervaring stopte, net zoals je een “t” toevoegt of een punt op een “i” zou zetten. Maar als je je neerzet in dit nieuwe avontuur, ontdek je dat de afwezigheid van tijd best plezierig is.

Het meest interessante deel van deze ontdekking is dat je NIET geschokt bent door deze realisatie. Het is alsof er een deel van je is dat altijd wist dat tijd een afleiding was, een illusie was.

Vreemd genoeg WEET je dat wat je beleeft NU geen illusie is. Volgens je drie dimensionale denken zou het een illusie moeten zijn. Maar op een of andere manier, weet je in je hart dat deze plek, deze ervaring WERKELIJK is.

Die gedachte maakt dat je vraagt: “Hé, waar is mijn hart? IN feite, waar is mijn lichaam? Dit moet een van de dromen zijn waarvan ik de waarnemer ben. Ja, dat is het. Ik zal snel wakker worden en ontdekken dat mijn lichaam in mijn bed ligt, precies waar ik het achterliet. Hoop ik.”

Terwijl je je bedenkingen aan de kant duwt, ga je verder met je “droom”. Ja, een droom is een goede manier om over dit avontuur te denken. Je hebt altijd dromen, dus ben je NIET bang, hoop je. 

“Verder met de droom,” zeg je moedig. Dat is, wat je zou zeggen als je een stem had. Op een of andere manier weet je dat als je een stem had, die zou overslaan van angst en/of van voorgevoel.

Maar, je besluit bewust om de controle te nemen van je angsten en/of “om bang te zijn en het toch te doen.” Terwijl je de moed vindt om dapper het onbekende binnen te gaan, voel je een warme en gecentreerde sensatie die rustig in je lichaam groeit.

Maar wacht, je hebt geen lichaam. Oh, ja, geen probleem, je “droomt alleen maar.”

“NEE” hoor je een stem diep in je. “Je droomt NIET. Dit is echt!”

“Wat? Wacht even. Wie ben je en hoe kan deze ervaring echt zijn? Ik slaap en heb een droom.”

“Nee,” antwoordt de stem die om je heen is en binnen in je is. “NU ben je echt wakker. Eerder, in je stoffelijke wereld sliep je. Toen je hier kwam dacht je dat je droomde, maar eigenlijk, droomde je daar en ben je HIER in het NU ontwaakt.”

“NEE, NEE, NEE,” zeg je en probeert de angst weg te drukken die je in je lichaamloze zelf voelt groeien. Terwijl de angst groeit, nemen je waarnemingen af en het voelt alsof je valt.

“Wacht, wacht, ik wil hier nog niet weggaan. Ik wil meer weten. Alsjeblieft, help me!”

Onverwachts wordt je overweldigd door het gevoel van zulke diepe, onvoorwaardelijke liefde en totale aanvaarding dat je begint te huilen en dan huil je nog harder en dan snik je.

Je snikt en snikt en snikt om dat aangenomen verlies van alles dat ooit op deze plek gebeurde, deze frequentie, waarvan je je nu realiseert dat je die NU verlaat. Je wilt NIET hier verlaten om daar naar toe te gaan. Je wilt HIER blijven, NU.
“Je vertrekt niet,” zegt een stem die gevuld is met zo’n onvoorwaardelijke liefde dat je dat niet kunt bevatten. “Je gaat hier NIET weg en je gaat daar niet heen. “Hier” en “daar” zijn drie dimensionale termen.
Terwijl je beperkend denken loslaat van je drie dimensionale hersenen, vind je een Hier zijn en NU zijn die je nooit eerder hebt ervaren. In deze werkelijkheid zijn de termen “ervaren” en “eerder” ouderwets en onvoldoende om te beschrijven wat je “wezen” is in dit NU.

“Wat is mijn wezen?” huil je met je menselijke stem.

“Je bent je ZELF,” antwoordt de stem rustig. 

Maar jij bent niet kalm. Je weet dat je uit deze ervaring wegvalt. 

“NEE, NEE” schreeuw je tegen de stem waarvan je nu denkt dat JIJ die bent. “Ik wil niet terug gaan. Ik wil HIER blijven in het NU!”

“Maak je geen zorgen,” antwoordt de stem. “Je zult ALTIJD HIER blijven in het NU. Het is gewoon dat je dat feit vergeet als je eenmaal terug glipt in je drie dimensionale bewustzijn.”

“Maar hoe herinner ik me dat als ik daar naar beneden terug ga?” schreeuw je met een groeiend besef van wanhoop.

 Plotseling, maar langzaam, begin je IN JE alles te voelen dat je beleefd hebt om je heen. JIJ bent het hier, in het NU, de rust, de vrede, de vreugde en de onvoorwaardelijke liefde.

Tot je grote verrassing voel je het sliertje aanwezigheid van de ENE waarover je hebt gesproken, in je vorm glijden.

“Je kunt HIER weggaan,” fluistert de innerlijke stem. “Maar IK zal JOU NOOIT verlaten.”

Langzaam word je wakker in je stoffelijke lichaam, maar dat is anders. Je kunt je niet herinneren hoe of waarom je lichaam zo anders voelt. Maar je herinnert je WEL een vriendelijke stem die fluistert: “I WILL NEVER LEAVE YOU. IK ZAL JE NOOIT VERLATEN.”